بررسی اثر میدان الکترومغناطیس با فرکانس پایین بر شاخص های کارکرد کبدی و میزان بیان ژن gstt1 در کبد موش های صحرایی نر

در این تحقیق, اثر میدان الکترومغناطیس با فرکانس بسیار پایین و شدت 500 میکروتسلا, نهایت محدوده استاندارد برای کارگران, بر شاخص های کارکرد کبدی و میزان بیان ژن gstt1 موش های صحرایی نر با روش زیر بررسی شد: 17 سر موش صحرایی نر به سه گروه تقسیم شدند؛ 1- گروه آزمایش (7 سر موش) به مدت 30 روز در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 500 میکروتسلا و فرکانس 50 هرتز قرار گرفتند. 2- گروه شم (5 سر موش) که طی این مدت درون سولونوئید خاموش قرار گرفتند. 3- گروه کنترل (5 سر موش) که به مدت یک ماه در شرایط معمول آزمایشگاه نگهداری شدند. پس از گذشت 30 روز, حیوان ها وزن شده و پس از بیهوش کردن, خونگیری از آئورت شکمی آنها به منظور بررسی شاخص های کارکرد کبدی صورت گرفت و کبد آنها برای استخراج rna و بررسی میزان بیان ژن gstt1 جداسازی. پس از انجام آزمایش ها, داده ها به روش anova با استفاده از آزمون دانکن و با در نظر گرفتن سطح معنی داری(0/05>p) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح فعالیت alt در گروه آزمایش نسبت به دو گروه دیگر کاهش معنی داری یافته است (0/001> p). در مورد دیگر شاخص های کبدی تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود ندارد و میزان بیان ژن gstt1 در بین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معنی داری را نشان نمی داد. با توجه به این نتایج به نظر می رسد میدان الکترومغناطیس با شرایط این تحقیق می تواند دارای یک پتانسیل درمانی بوده و اثر مثبتی بر کبد داشته باشد